Πολλοί διαμαρτύρονται πως τα δημοφιλή είδη μουσικής (λαϊκοπόπ, ποπ, τραπ) είναι αισθητικά υποβαθμισμένα. Πως άλλα, καλλιτεχνικά ανώτερα είδη (όπως το “έντεχνο” και η ανεξάρτητη εναλλακτική σκηνή) αντιμετωπίζονται με αδιαφορία από τις εταιρίες, τα ραδιόφωνα, τους επιχειρηματίες και το “απαίδευτο” κοινό. Στον βαθμό που συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν

Πολλοί διαμαρτύρονται πως τα δημοφιλή είδη μουσικής (λαϊκοπόπ, ποπ, τραπ) είναι αισθητικά υποβαθμισμένα. Πως άλλα, καλλιτεχνικά ανώτερα είδη (όπως το “έντεχνο” και η ανεξάρτητη εναλλακτική σκηνή) αντιμετωπίζονται με αδιαφορία από τις εταιρίες, τα ραδιόφωνα, τους επιχειρηματίες και το “απαίδευτο” κοινό. Στον βαθμό που συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν είναι πρωτοφανές, είναι μια μόνιμη, ιστορικά τεκμηριωμένη διαπραγμάτευση: κοινωνική, ταξική, πολιτική.

Το χρονικό της διαπραγμάτευσης αυτής είναι το αντικείμενο αυτής της εργασίας. Η ιστορία του ελληνικού τραγουδιού είναι αχανές πεδίο, που ερευνούν καλλιτέχνες κι επιστήμονες με πλήθος βιβλία, διαλέξεις και ντοκυμαντέρ - μερικά απ’ αυτά αναφέρονται στις πηγές. Ο ταπεινός στόχος της σύνοψης αυτής, δεν είναι η ιστορική λεπτομέρεια, η μουσικολογική ανάλυση ή η κοινωνιολογική ερμηνεία, αλλά η κατανόηση του σύγχρονου μουσικού τοπίου με την χρήση των εργαλείων αυτών.

Τα κείμενα είναι μια συρραφή των επεισοδίων της ενότητας “Το ελληνικό τραγούδι για βιαστικούς”, που μπορείτε να παρακολουθήσετε στο youtube.com/c/ΕΜΕΝΑΡΩΤΑ . Στην πραγματικότητα, γράφτηκαν σαν σενάριο για τα επεισόδια αυτά στην διάρκεια της καραντίνας για τον κορωνοϊό.